Het anodische kleurproces is vergelijkbaar met dat van galvaniseren en er zijn geen speciale eisen aan de elektrolyt.Verschillende waterige oplossingen van 10% zwavelzuur, 5% ammoniumsulfaat, 5% magnesiumsulfaat, 1% trinatriumfosfaat, enz., Zelfs de waterige oplossing van witte wijn kan indien nodig worden gebruikt.In het algemeen kan een gedestilleerde waterige oplossing van 3-5 gew.% trinatriumfosfaat worden gebruikt.Tijdens het kleurproces om kleur onder hoge spanning te verkrijgen, mag de elektrolyt geen chloride-ionen bevatten.Hoge temperaturen zullen ervoor zorgen dat de elektrolyt verslechtert en een poreuze oxidefilm veroorzaakt. De elektrolyt moet daarom op een koele plaats worden geplaatst.
Bij anodekleuring moet het oppervlak van de gebruikte kathode gelijk zijn aan of groter zijn dan dat van de anode.Stroombeperking is belangrijk bij anodische kleuring, omdat kunstenaars de kathodische stroomuitgang vaak rechtstreeks aan de metalen clip van de verfkwast solderen, waar het kleurgebied klein is.Om de reactiesnelheid van de anode en de grootte van de elektrode af te stemmen op het kleurgebied, en om te voorkomen dat de oxidefilm barst en elektrische corrosie veroorzaakt door overmatige stroom, moet de stroom worden beperkt.
Toepassing van anodiseertechnologie in de klinische geneeskunde en de lucht- en ruimtevaartindustrie
Titanium is een biologisch inert materiaal en heeft problemen zoals een lage hechtsterkte en een lange genezingstijd wanneer het wordt gecombineerd met botweefsel, en het is niet gemakkelijk om osseo-integratie te vormen.Daarom worden verschillende methoden gebruikt voor de oppervlaktebehandeling van titaniumimplantaten om de afzetting van HA op het oppervlak te bevorderen of de adsorptie van biomoleculen te verbeteren om de biologische activiteit ervan te verbeteren.De afgelopen tien jaar hebben TiO2-nanobuisjes veel aandacht gekregen vanwege hun uitstekende eigenschappen.In vitro en in vivo experimenten hebben bevestigd dat het de afzetting van hydroxyapatiet (HA) op het oppervlak kan induceren en de bindingssterkte van het grensvlak kan verbeteren, waardoor de adhesie en groei van osteoblasten op het oppervlak wordt bevorderd.
Gebruikelijke methoden voor oppervlaktebehandeling zijn onder meer de solgellaagmethode en hydrothermische behandeling. Elektrochemische oxidatie is een van de handige methoden om zeer regelmatig gerangschikte TiO2-nanobuisjes te bereiden.In dit experiment worden de omstandigheden voor het bereiden van TiO2-nanobuisjes en het effect van TiO2-nanobuisjes op de invloed van de mineralisatieactiviteit van het titaniumoppervlak in SBF-oplossing beschreven.
Titanium heeft een lage dichtheid, hoge specifieke sterkte en hoge temperatuurbestendigheid, daarom wordt het veel gebruikt in de lucht- en ruimtevaart en aanverwante gebieden.Maar het nadeel is dat het niet slijtvast is, gemakkelijk te krassen en gemakkelijk te oxideren is.Anodiseren is een van de effectieve manieren om deze tekortkomingen te verhelpen.
Geanodiseerd titanium kan worden gebruikt voor decoratie, afwerking en weerstand tegen atmosferische corrosie.Op het glijoppervlak kan het wrijving verminderen, de thermische controle verbeteren en stabiele optische prestaties bieden.
De afgelopen jaren is titanium goed gebruikt op het gebied van de biogeneeskunde en de luchtvaart vanwege zijn superieure eigenschappen zoals hoge specifieke sterkte, corrosieweerstand en biocompatibiliteit.De slechte slijtvastheid beperkt echter ook het gebruik van titanium aanzienlijk.Met de komst van de booranodiseertechnologie is dit nadeel overwonnen.Anodiseertechnologie is voornamelijk bedoeld om de eigenschappen van titanium te optimaliseren voor de verandering van parameters zoals de dikte van de oxidefilm.
Posttijd: 07-jun-2022