Gelegen op een nieuw historisch startpunt en geconfronteerd met de voortdurende veranderingen in de wereld, laten de betrekkingen tussen China en Rusland met een nieuwe houding een nieuwe, krachtige toon klinken in The Times.In 2019 bleven China en Rusland nauw samenwerken op het gebied van belangrijke internationale kwesties, zoals de Koreaanse nucleaire kwestie, de Iraanse nucleaire kwestie en de Syrische kwestie.Door eerlijkheid en rechtvaardigheid hoog te houden, hebben China en Rusland het internationale systeem met de Verenigde Naties als kern en het internationale recht als basis stevig verdedigd, en het proces van mondiale multipolariteit en democratie in de internationale betrekkingen bevorderd.
Het toont het hoge niveau van de bilaterale betrekkingen en het bijzondere, strategische en mondiale karakter van de bilaterale samenwerking aan.Het versterken van de solidariteit en coördinatie tussen China en Rusland is een strategische keuze die is gemaakt met het oog op vrede, ontwikkeling en verjonging van beide partijen op de lange termijn.Het is noodzakelijk om de mondiale strategische stabiliteit en het internationale machtsevenwicht te handhaven, en het dient de fundamentele belangen van de twee landen en de internationale gemeenschap.
Zoals het Chinese staatsraadslid en minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi en de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov hebben gezegd, is de samenwerking tussen China en Rusland niet gericht op een derde partij, noch zal deze worden geprovoceerd of verstoord door een derde partij.Het momentum is niet te stoppen, zijn rol onvervangbaar en zijn vooruitzichten grenzeloos.Vooruitkijkend kwamen de twee presidenten overeen om van 2020 tot 2021 een China-Rusland Wetenschaps- en Technologie-innovatiejaar te houden om gezamenlijk de onafhankelijke onderzoeks- en ontwikkelingscapaciteiten te versterken.
In de geest van baanbrekende innovatie, wederzijds voordeel en win-win-samenwerking zullen de twee landen hun ontwikkelingsstrategieën verder synergiseren, hun ontwikkelingsbelangen diepgaand integreren en hun bevolking samenbrengen.
Ten vierde zijn anti-globalisering en isolationisme in opkomst
In de 21e eeuw, met de opkomst van China en andere ontwikkelingslanden, begon de dominantie van de westerse landen te wankelen.Volgens de Conferentie van de Verenigde Naties voor Handel en Ontwikkeling (UNCTAD) daalde het aandeel van de ontwikkelde landen in het mondiale bbp van 1990 tot 2015 van 78,7 procent naar 56,8 procent, terwijl dat van de opkomende markten steeg van 19,0 procent naar 39,2 procent.
Tegelijkertijd begon de neoliberale ideologie, die de nadruk legde op een kleine overheid, het maatschappelijk middenveld en de vrije concurrentie, vanaf het einde van de jaren negentig weg te ebben, en ging de Washington Consensus, die daarop was gebaseerd, failliet onder de gevolgen van de mondiale financiële crisis.Deze enorme verandering heeft ertoe geleid dat de VS en enkele andere westerse landen zelfs het wiel van de geschiedenis hebben teruggedraaid en een anti-globaliseringsbeleid hebben aangenomen om hun gevestigde belangen veilig te stellen.
Posttijd: 28 november 2022